‘Patronlar’ mutsuz ve pişman
Kendi işinin patronu olmak çoğu kişinin hayali. Bu uğurda işinden istifa eden de var, birikmiş parasını yeni işine yatıran da… Ancak yola çıkanların hepsi kararından memnun değil. Öyle ki bazıları pişmanlık bile duyuyor.
BBC‘nin haberine göre kendi işinin patronu olmak için işi bırakanların oranı belki hiç bu kadar yüksek olmamıştı. Örneğin 2022’de ABD’de yeni işletme başvuruları 2004’ten bu yana en yüksek seviyelerine ulaştı ve 5 milyondan fazla yeni şirket kuruldu.
Ancak Mart ayında Silicon Valley Bank’in çöküşü birçok küçük firmanın hesaplarına erişimini engelledi. Bu olay iş kurmanın büyük riskler ve sorumluluklar getirdiğini bir kez daha gösteriyor. Öyle ki bazıları işlerini bırakıp girişimci oldukları için pişmanlık bile duyuyor.
Kolay bir yaşam tarzı değil
Boston’da 20 yıldır girişimci olan Sam Schreim, “Bir kristal kürem olsaydı, o sıçramayı asla yapmazdım” diyor:
“Sürekli pişmanlık duyuyorum. Geriye dönüp baktığımda büyük firmalarla çalışmaya devam etmiş olsaydım, bir yönetim danışmanı olarak bugün yedi haneli maaş alıyor olurdum. Her girişim risk demektir; bu kolay bir yaşam tarzı değil.”
Schreim bunu 2008’deki küresel finansal kriz patlak verdiğinde, zor yoldan öğrendi. 15 kişilik bir ekibe cebinden maaş ödemek zorunda kaldı. Uykusuz geceler geçirdi ve büyük miktarlarda borçlandı. Daha sonra kurduğu girişimlerin hepsi de başarısız oldu.
Sürekli bunalmış ve endişeli hissetmek
Britanya’da çalışmalarını sürdüren kariyer koçu Ayesha Murray, kendi işini yönetmekle ilgili beklentilerin gerçeklerle çatışmasının alışıldık bir durum olduğunu söylüyor:
“Girişimciler olarak başarılı olmak istiyoruz, ancak satış rakamları, gelirler veya iş ve özel yaşam arasındaki sınır konusunda genellikle en başından gerçekçi olmayan beklentilerimiz oluyor. Daha önce başarılı bir kariyeriniz olduysa, kendi işinizi kurduktan sonra da ne denerseniz deneyin işe yarayacağına dair bir varsayımda bulunuyor olabilirsiniz.”
Oxford’da kendi halkla ilişkiler şirketini kuran Catherine Warrilow, başarılı olduğunu ancak ‘sürekli bunalmış ve endişeli’ hissettiğini söylüyor: “En büyük yanılgım, kendi işimin patronu olmanın özgürlük anlamına geldiğini; istediğim gibi gelip gidebileceğim ve kendi saatlerimi belirleyebileceğimi düşünmemdi.”
Warrilow, 2015 yılında şirketini kapatıp bir müşterisinin tam zamanlı iş teklifini kabul etti.
Elbette pek çok başarılı girişimci öyküsü de var. Kendi tabelalarını asan birçok insan bir kez bile geriye dönüp bakmıyor.
Yine de Schreim, başkalarını bu yola çıkmaya özendirme konusunda temkinli: “Girişimciliğe soyunmak isteyen herkesin iniş ve çıkışların farkında olması gerekiyor.”
